ببار ای آسمان چشمانم...

ببار بر دل کویر زده ام...

ببار و این دل تنگی ها را بشوی...

ببار و این ریشه های خشکیده ی وفا را جان دوباره ببخش...

ببار تا بار دیگر کاسه ی دلم از محبت سر ریز شود...

تو فقط ببار...

آخر می دانی چیست؟

چند گاهیست که رسم وفا و محبت از دیار همدمم کوچ کرده...