درکنارهم باهم

زندگی سیبی است که بايد چيد و رفت

 زندگی تکرار پاييز است که بايد ديد و رفت       

                   زندگی رودی است جاری هر که آمد

   کوزه ای شادمان پر کرد و مشتی آب نوشيد و رفت  

قاصدک، اين کولی خانه بدوش روزگار                                       

کوچه گرديهای خود را زندگی ناميد و رفت